Κοντσίτα: Το νέο πρότυπο ή αντικείμενο χλεύης?

Κοντσίτα ένα θέμα των προηγούμενων ημερών και διαρκώς ανά τακτά χρονικά διαστήματα ανακυκλούμενο. Το μεγαλύτερο θέμα και την μεγαλύτερη διάσταση προβολής στα ελληνικά αλλά και διεθνή μίντια πριν τις ευρωεκλογές ήταν η νικήτρια της Γιουροβίζιον. Μια ετήσια ευρωπαϊκή διοργάνωση, που διαρκεί 58 χρόνια, με παράδοση στις εκπλήξεις, τις διαμαρτυρίες μέσω των τραγουδιών, και του τρέχοντος ευρωπαϊκού ρεύματος της ποπ σκηνής.

Παλαιότερα το κυρίαρχο πολιτικό ζήτημα του διαγωνισμού αφορούσε τη συμμετοχή του Ισραήλ και τη μη αναγνώριση του από την Ιορδανία (1978), και από τον Λίβανο το 2005. Τη φετινή χρονιά είχαν προηγηθεί του διαγωνισμού τα επεισόδια στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς αγώνες στο Σότσι της Ρωσίας. Στην παγκόσμια αυτή διοργάνωση η Ρωσική αστυνομία και κυρίως η τακτική που ακολούθησε η κυβέρνησης της σήκωσε θύελλα διαμαρτυριών και αντιδράσεων από όλη την Ευρώπη, για την ομοφοβική πολιτική της. Εκεί είδαμε αρκετές συλλήψεις ακόμα και ξύλο σε μέλη ακτιβιστικών ομάδων και κυρίως κατά της Ρώσικης ομάδας κατά της πολιτικής της κυβέρνησης των Pussy Riot, μέλη των οποίων εξακολουθούν να βρίσκονται σε ρωσικές φυλακές για τις ακραίες διαμαρτυρίες τους.

Όλη αυτή η προβολή σε συνδυασμό με την καινούρια τρέντυ μόδα του ρατσισμού οδήγησε τον κόσμο των μίντια να πάρει την νίκη της Κοντσίτα στην Γιουροβίζιον ως εξέχων πολιτικό μήνυμα προς όλους τους ομοφοβικούς. Η Ευρώπη δεν φοβάται δήλωναν. Από την άλλη το φιλί των τραγουδιστριών της Ρωσίας δεν αναφέρθηκε σχεδόν πουθενά. Εκεί δεν υπήρχε κάποια δήλωση που έπρεπε να ληφθεί υπόψη στο κοινό. Σαν να μην φτάνει αυτό την τελική βαθμολογία κατά το μεγαλύτερο μέρος της δεν την έδινε το ευρωπαϊκό κοινό αλλά μια κριτική επιτροπή από κάθε χώρα. Άρα σαν συμπέρασμα μπορούμε να πούμε ότι στις περισσότερες κριτικές επιτροπές άρεσε το σόου που παρουσίασε η Αυστριακή τρανς. Φυσικά μπορούμε να το δεχθούμε χωρίς να μας ξενίσει ιδιαίτερα από την στιγμή που έχει επαναληφθεί με την πιο διάσημη τρανς όλων των εποχών έως σήμερα. Ήταν το 1998 όταν η πασίγνωστη Ισραηλινή Ντάνα Ιντερνάσιοναλ κατακτούσε αυτό τον ευρωπαϊκό θεσμό τραγουδιού, με την μόνη διαφορά ότι αυτή δεν είχε μούσια.

Αυτό που πρέπει να κατανοήσουμε από την όλη ιστορία είναι ότι ο καθένας μπορεί και πρέπει να κάνει ότι νιώθει καλύτερο για τον ίδιο. Αν ο κύριος Τόμμυ Βουρθ νιώθει καλύτερα ως Κοντσίτα Βουρθ, ας παρουσιάζεται ως Κοντσίτα. Ακόμα, το μούσι της μπορεί να αποτέλεσε το εναρκτήριο λάκτισμα για άπειρες κωμικές εκφράσεις και φωτομοντάζ, κάτι που συνηθίζουμε ως λαός στα πάντα, αλλά είναι μέρος του σόου της Αυστριακής αυτής τραγουδίστριας

Από τη άλλη πλευρά πολλές ήταν και οι φωνές οι οποίες ιδιαίτερα ανήσυχες έλεγαν: Πως θα το εξηγήσω αυτό στα παιδιά μου? Ειδικά από την στιγμή που ήταν σε ζώνη σχετικά υψηλής τηλεθέασης. Πως μπορεί να είναι “αυτή” πρότυπο για την οικογένεια μου?

Άποψή μου αποτελεί ότι το συγκεκριμένο τραγούδι ήταν ένα μουσικό σόου το οποίο κατάφερε να προσελκύσει αυτούς που ψήφιζαν στο διαγωνισμό. Από πλευράς λόγου συμμετοχής αλλά και μάρκετινγκ αφού τερμάτισε πρώτο πέτυχε τον αντικειμενικό στόχο αυτού θεσμού. Εκμεταλεύτηκε τα πάντα, συγκυρίες και ευκαιρίες και βγήκε πρώτο, τίποτα περισσότερο και τίποτα λίγότερο. Άρα μπορεί στον κόσμο του σόουμπιζ να θεωρηθεί ένας ή μάλλον μία επιτυχημένη σταρ.

Αυτό που παρουσίασε είναι θέμα προσωπικού και άρα υποκειμενικού γούστου του καθενός.

Υ.Γ. 1 Δε θα πω σε καμία περίπτωση ότι προσωπικά μου άρεσε αυτό το αξύριστο θέαμα που προσφέρθηκε....

Υ.Γ.2 Ο καθείς κάνει τις επιλογές του σε αυτή τη ζωή και είναι υποχρεωμένος να ζει με αυτές.

Υ.Γ 3 Ειδικά τα άτομα που έχουν τόσο μεγάλη δημόσια προβολή καλό θα είναι να προσέχουν λίγο παραπάνω.

Y.Γ. 4 Και στη δεύτερη φωτογραφία η Κοντσίτα είναι απλά ξυρισμένη.